Άφωνή μου αλήθεια,
στην παλάμη σου
κρύβω ένα όνειρο και μια χαραυγή.
Αυτή που θα γεννηθεί,
σαν φανείς.
Στη ζεστασιά της
ξοδεύω το παρόν μου
και σιάζω τις γραμμές της ψυχής
για να χωρά στη χούφτα σου.
Χορεύοντας πάνω στους ωροδείκτες
στροβιλίζομαι μαζί τους,
ίσαμε ο χρόνος να κοιμηθεί
και σ' ένα αιώνιο σήμερα
η σάρκα να συντροφεύσει την ψυχή
στο πέταγμα των αγριοπερίστερων
που κινούν κάθε αυγή απ' τα μάτια σου.
Κι αν απορείς που δεν δακρύζω
μπροστά σε τόσα ναυαγισμένα
σημεία στίξεως,
είναι που το φιλί διαρκεί όσο ένα κόμμα
και το θαυμαστικό κάθε σ' αγαπώ ανασταίνει !
21/8/14
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου